Çocukluk döneminde sık görülen davranışlardan biri utangaçlıktır. Bu aşırı olmadığı sürece geçici ve normaldir. Utangaç bir çocuk kendisine yabancı durumlarda veya başkaları ile ilişki kurarken rahatsız, kaygılı ve gergin hisseder.

Utangaçlık duygusu çocuklarda yaygın görülen bir durumdur. Bazı ebeveynlere göre bu durum ileride düzelir, çocuk büyüdükçe utangaçlık duygusunu üzerinden atar. Ancak her çocuk aynı değildir ve her çocuk büyüdükçe utangaçlık duygusunu üzerinden atamayabilir. Eğer bu durum devam ederse, yetişkinlik çağında başarılı olmasını engelleyebilir.

Utangaçlık çocuğun günlük yaşantısını etkiliyorsa, o zaman bu durum sosyal fobi olarak tanımlanabilir. Utangaç çocuklar yeni bir kişiyle tanışmak veya başkasının önünde konuşmak gibi durumlarda gergin ve endişeli hissederler. Genellikle bir aktiviteye katılmak yerine köşede kalıp izlemeyi tercih ederler. Çoğu çocuk zaman zaman utangaçlık hissedebilir fakat bazılarının hayatı bu durumdan çok fazla etkilenir.
 
Utangaçlığın olumsuz etkileri;

• Çocuklarda utangaçlık sosyal becerilerini geliştirme ve uygulama olanaklarını azaltır,
• Arkadaş çevresiyle iletişim kurmasını sağlayan spor, dans, müzik gibi eğlenceli aktivitelere katılımı azalır,
• Çocuğun sosyal çevresi kısıtlanır,
• Kaygı düzeyi çok yükselir,
• Çocuğun yalnızlık ve değersizlik hisleri artar ve özgüveni azalır,
• Yaşadığı sıkıntıların etkisiyle yeteneklerini fark edip bunları geliştirme becerisi azalır, 

Erken yaşamlarında bu sıkıntıyla baş etmeleri için ebeveynlerinden yeterli destek alan çocuklar için utangaçlık aşılması zor bir durum değildir.
 
Yapılması gerekenler
Yapılacak en iyi şey, çocuğunuz yanınızdayken onun çekingenliği hakkında diğer insanlarla konuşmamanızdır. Yani çocuğunuza utangaç sıfatını takmamalısınız. Çocuğunuzu her zaman çekingen olarak düşünürseniz, onun davranışlarını etkileyebilirsiniz. Çocuğunuzun hislerini anlamaya çalışmalı ve bunu ona hissettirmelisiniz.

Çocuğunuz, arkadaş edinmeye ya da bir aktiveye katılmaya çalıştığında‚ ne kadar çekingen olduğu fark etmeksizin onu teşvik etmelisiniz. Unutmayın, çocuğunuzun kötü hissetmesini ya da utanmasını sağlayarak hiçbir şey kazanamazsınız. Bu onun karakteridir ve bir anda kendi isteğine göre değiştirebileceği bir şey değildir. Kendisiyle ilgili rahat hissetmesini sağlayın. Çocuğunuza vereceğiniz güven duygusu ilerleyen yaşlarında başarılı olmasına da yardımcı olacaktır.